انواع متغییر ها در جاوا

 

متغیر های نوع داده ی اولیه و متغیر های مرجع primitive data type & reference variables

متغیر های نوع داده اولیه که قبلاً به تعریف آن پرداخته بودیم.

اما متغیر های مرجع یا reference variables در جاوا آن دسته از متغیر هایی هستند که از یک کلاس تعریف می شوند.


دستورات زیر را ببینید

 

int x = 10;
String str;

 

متغیر x از نوع داده اولیه است چون نوع داده (data type) آن از نوع int است و متغیر str از نوع کلاسی به نام String است .

دستور اول فضای حافظه ایی را تخصیص می‌دهد تا یک مقدار صحیح را ذخیره کند و نام این محل حافظه x است و با نام متغیر ما می‌توانیم به آن دسترسی داشته باشیم و دستکاری کنیم مقدار آن را.

دستور زیر

 

x = 45; 

 

یعنی در فضای حافظه ایی که x به آن اشاره می‌کند مقدار 45 را قرار می دهد.


دستور دوم متغیر str از نوع String ایجاد می‌کند که از نوع متغیر مرجع است. این دستور مکان حافظه ایی برای متغیر str اختصاص می‌دهد اما برخلاف x متغییر str نمی‌تواند داده‌ها را مستقیماً در فضای حافظه خود ذخیره کند.

متغیر str فقط آدرس حافظه ای را که داده واقعی در آنجا ذخیره خواهد شد در خویش ذخیره می نماید.دستور زیر را ببینید

 

str = "Java Programming";

 

این دستور موجب می‌شود کی سیستم فضای حافظه ای را با شروع از مکان مثلاً ۲۵۰۰ تخصیص دهد که رشته ”Java Programming” را در این مکان حافظه ذخیره نماید. و آدرس مراجعه به حافظه در متغییر str ذخیره می شود.

یعنی در str آدرس مراجعه به مقدار آن در حافظه ذخیره می شود. برای همین گفته شد نمی‌توان مستقیماً به محتوای متغیر مرجع دسترسی داشت و نام آن نیز به همین دلیل متغیر مرجع است. چون ارجاعی به مقدار آن متغیر داده می شود.


در اینجا فضای حافظه ۲۵۰۰ را به متغییر str نسبت دادیم که که رشته ”Java Programming” را در آن ذخیره کردیم که شامل شی ای (object) از نوع String یا شی رشته ای (String object) است.

شی رشته را نمونه‌ای (instance) از کلاس String می نامیم.

بنابراین می‌گوییم str که یک متغیر مرجع است و می‌تواند به هر شی رشته ای اشاره کند.

 

 

اجزای تشکیل‌دهنده برنامه جاوا

جاوا یک زبان شی گرا است و برای مدل سازی اشیای دنیای خارج از نوعی به نام کلاس class استفاده می کند. نمونه هی یک کلاس را شی ای از آن کلاس می نامیم. بنابراین هر برنامه جاوا باید حداقل از یک کلاس تشکیل شده باشد.

کلاس‌های مرتبط با هم در یک پکیج package قرار می گیرند.

گاهی اوقات ممکن است یک پکیج شامل یک کلاس باشد.

به طور کلی هر کلاس باید در یک پکیج باشد ولی اگر شما کلاسی ایجاد کردید و آن را در پکیجی قرار ندادید سیستم عامل آن را در پکیج پیش‌فرض قرار می‌دهد (default package) .

در برنامه نویسی شی گرا شما هر موجودیتی که در برنامه شما نقش دارد را می‌توانید با یک کلاس مدل کنید. از آن کلاس‌ها نمونه‌هایی ایجاد کنید و تعامل این نمونه‌ها با هم می‌تواند کل برنامه را تشکیل دهد.

برای مثال در برنامه ایی برای دانشگاه می‌توان اشیای مختلفی از جمله دانشجو کارمندان و … را به صورت کلاس مدل سازی کرد. می‌توان محاسبه دستمزد کارکنان مؤسسه یا محاسبه حقوق را با کلاسی جداگانه مدل سازی شود.

کتابخانه‌هایی در جاوا وجود دارند که شامل پکیج هایی هستند و هر پکیج شامل کلاس‌هایی است که قابل استفاده هستند.

در ادامه نحوه به کار گیری از آن‌ها را بررسی خواهیم کرد.

 

می توانید انتشار قسمت ها جدید آموزش برنامه نویسی و به روز رسانی های جدید سایت را از کانال تلگرام ما دنبال کنید  و یا از قسمت انتهایی سایت ، آدرس it3du را در سایر شبکه های اجتماعی پیدا کنید

 

منبع: it3du